Ya dışındasındır çemberin
Ya da içinde yer alacaksın
Kendin içindeyken kafan dışındaysa
Çaresi yok kardeşim
Her akşam böyle içip, kederlenip
Mutsuz olacaksın
Meyhane masalarında kahrolacaksın
Şiirlerle, şarkılarla kendini avutacaksın
Ya dışındasındır çemberin
Ya da içinde yer alacaksın
Kendimi bazen bu şarkıdaki gibi hissediyorum.
Özellikle de işteyken.
Bazen kafam da kendim de çemberde oluyorum. Herşey güzel. Kendimi sahte valse kaptırıp ekip arkadaşlarımla uyum içerisindeymişçesine bir dansa katılıyorum. Herkes aynı kafada iken iyi ama sonra bir an bir şey oluyor. Ya birisi, dışardan, çemberin dışından birisi çelme takıyor, ya da içeriden birisi farklı bir sufle veriyor ve o büyü birden dağılıyor. Tökezliyorum. Kendimi sanki karşımda bir ayna varmışçasına görüyorum. Sahtekar diyorum kendime. Nasıl da rol yapıyorsun?
Yan masada insanların çocukları veya kocaları ile ilgili zibilyon kere tekrar ettikleri şikayetleri veya övgüleri duyup, sahte sahte ah vah etmek veya ayy ne tatlı demek, ekip ruhu umurumda değilken sadece iş çıkmasını sağlamak için enerjik ve motive gözükmek, iş yapmak gerektiğinde ortada olmayan insanlara karşı başka bir zaman işin düşeceği için kibar davranmak…
Bazen hayata uyum içerisinde olmak zor geliyor.
Bazen ise hayatın kuralı bu, neden kendimi sürekli sorgulayıp, eleştirip mutsuz ediyorum ki diyorum. O zamanlar işte çembere geri dönüyorum. Yine o vals müziği çalıyor. Ama bu sefer dansa o kadar kaptırmıyorum. Dönüyorum herkesle beraber ama kafamda başka şarkılar dönüyor. Sanki bir döner kavşağa girmişim ve çıkışın olduğu sapağın sırasının gelmesini bekliyorum.
Şimdilik dönmeye devam. Çemberin üzerinde ilerliyoruz. Bugün biraz karamsar… Ama dünya dönüyor.
© Site içerisinde yazıların tüm hakkı saklıdır.
Cape Horn 