Fırtınaları çok severim. Rüzgarın saçlarımı darma duman etmesini. Denizde kaba dev dalgalar oluşturmasını. Ağaçlardan gelen hışırtıları. Yaprakların yollara savrulmasını.
Bütün bunlar beni korkutur. Bir yandan da tuhaf bir huzur verir. O kaos, kendi problemlerimin ufalmasını sağlıyor sanki. Yani daha ufak görmemi.
Buranın adını Cape Horn seçmem de ondan galiba. Fırtınalı denizlere aşığım.
O rüzgara karşı koymaya çalışırken başka şeyler geçmeye başlıyor aklımdan. Ciğer dolusu nefesler alıyorum. Sanki başka başka yerlere uçuyorum. Kanat çırpıp çırpıp rüzgara karşı aynı yerde duran martılar gibi.
© Site içerisinde yazıların tüm hakkı saklıdır.